Niet voor alle schaatsers van Team LottoNL-Jumbo die in de maanden november en december bij de World Cups in actie kwamen, waren het maanden waarin kon worden geoogst. Hein Otterspeer en Jan Smeekens pendelden tussen de A-groep en de B-groep en experimenteerden met hun materiaal, maar zijn nu klaar voor de tweede helft van het seizoen.

Een teleurgestelde Hein Otterspeer slaakte vrijdagmiddagmiddag een diepe zucht in de mixed-zone van stadion Thialf in Heerenveen. Zijn 35,19 en de bijbehorende veertiende plaats op de eerste 500 meter van het weekend, stelde hem teleur. Hij bleek niet in staat zijn hoge niveau van een week eerder in Inzell te herhalen en gaf aan dat hij overwoog om terug te gaan naar de manier waarop hij zijn schaatsen vorig jaar had afgesteld. Twee dagen later was hij alweer vrolijker. “Het voelde vandaag beter”, zei hij nadat hij voor zijn tweede rit zijn oude buizen weer had gebruikt. “Het is een significant verschil en dit voelt voor mij natuurlijker aan.” Het resulteerde in een tijd van 35,09. “Er zit nog veel meer in het vat, maar dat kon ik vandaag niet verwachten, zo kort na een switch. Ik heb mijn World Cups eigenlijk een beetje weggegooid. Ik denk nu: ‘was ik maar eerder teruggegaan naar mijn oude afstelling’, maar ik heb deze experimentele fase nu afgesloten. Ik ga door met dit materiaal en kijk met vertrouwen naar de komende periode.”

Leerschool
Otterspeer kan zich met oog op het NK afstanden ook weer gaan richten op zijn favoriete afstand, de 1000 meter. “Ik ben uiteindelijk vooral een rondjesrijder”, zei hij daarover. “De 1000 meter ligt me daarom beter dan de 500. Op deze schaatsen rijd ik makkelijker sneller rondjes en dat zag je ook tijdens mijn tweede 500 meter, dit weekend. Ik weet in ieder geval dat het erin zit, maar ik moet het allemaal nog een beetje bijschaven. Deze World Cups zijn in ieder geval een goede leerschool geweest en nu ben ik er helemaal klaar voor.”

Frustrerend
Jan Smeekens plaatste zich aanvankelijk helemaal niet voor de wereldbekerwedstrijden. Hij mocht als eerste reserve echter wel rekenen op de nodige startplaatsen, zeker aangezien er ieder weekend twee wedstrijden over 500 meter op het programma stonden. “Ik vond het heel frustrerend om afhankelijk te zijn van anderen”, blikte hij terug op de eerste fase van het seizoen. “Ik had nooit zekerheid over wanneer ik mocht starten en ik welke divisie ik zou uitkomen. Dat was wennen. Ik wil toch altijd meedoen om de prijzen en niet afhankelijk zijn van de grillen van anderen. Aan de andere kant waren er ook goede momenten. Ik reed in Salt Lake City 34,41 en in Inzell ging het ook aardig. Mijn 34,98 dit weekend is ook niet slecht, zeker niet als je kijkt naar hoe die tot stond is gekomen.”

Net als Otterspeer is Smeekens ook veel met zijn materiaal bezig geweest. “Ik ben druk in de weer geweest met mijn schaatsen”, vervolgde hij. “Ik heb dingen aangepast die een positief effect hebben, maar die experimenten hebben er ook voor gezorgd dat ik me af en toe een beetje tegengehouden heb gevoeld. Dit weekend voelde ik eindelijk weer hoe het ijs onder me bewoog. Ik zat niet meer vast in het ijs. Ik heb dit weekend een mooie stap gezet en dat is voldoende om met een goed gevoel naar het NK afstanden te gaan.”